Rektora Politechniki Warszawskiej
z dnia 16 kwietnia 1997 r.

w sprawie wprowadzenia Regulaminu Pracy w Politechnice Warszawskiej

  Na podstawie § 52 lit. l Statutu Politechniki Warszawskiej oraz art. 104 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ l

Wprowadza się "Regulamin Pracy w Politechnice Warszawskie", zwany dalej Regulaminem, stanowiący załącznik do niniejszego zarządzenia.

§2

1. Dziekani wydziałów, kierownicy pozawydziałowych jednostek organizacyjnych, dyrektor administracyjny, w odniesieniu do podległych im jednostek, mogą wprowadzać w ramach obowiązujących przepisów oraz unormowań zawartych w Regulaminie szczegółowe uregulowania dotyczące:
1. systemu zmianowego,
2. rozkładu czasu pracy,
3. organizacji i dyscypliny pracy.
2. Odrębne uregulowania, o których mowa w ust. l w uzgodnieniu z organizacjami związków zawodowych działających w PW i zatwierdzeniu przez Rektora, ogłoszone w formie zarządzenia dziekana, kierownika pozawydziałowej jednostki organizacyjnej, lub dyrektora administracyjnego stanowią integralną część Regulaminu.

§3

Kierownicy jednostek organizacyjnych obowiązani są:

• do zapoznania podległych im pracowników z treścią Regulaminu w terminie do dnia 31 maja 1997 r.
• uzyskania pisemnego potwierdzenia przez pracownika o zapoznaniu się z treścią Regulaminu,
• przechowywania potwierdzenia w jednostce organizacyjnej.
• Biuro Spraw Osobowych i Szkolenia Zawodowego odpowiedzialne jest za podanie do wiadomości treści Regulaminu każdemu przyjmowanemu do pracy pracownikowi przed jego przystąpieniem do pracy.

§4

Tracą moc zarządzenia Rektora PW:

1. nr 8 z dnia 9 marca 1987 r.
2. nr 30 z dnia 21 grudnia 1990 r.
3. nr 13 z dnia 16 marca 1994 r.

§5

Zarządzenie wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od daty określonej w § 3 ust l.

W uzgodnieniu z:
Radą Zakładową ZNP w PW
Komisją Zakładową NSZZ "Solidarność" w PW

REKTOR
prof. dr hab. Jerzy Woźnicki

ZRP-II-48/97

Załącznik do zarządzenia nr 14
Rektora PW z dnia 16.04.1997 r.

§ l

1. Ilekroć w niniejszym Regulaminie mowa jest bez bliższego określenia o:

1) Kodeksie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.),
2) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65 poz. 365 z późn. zm.),
3) rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej - należy przez to rozumieć rozporządzenie MEN w sprawie stanowisk pracy oraz zasad wynagradzania pracowników szkół wyższych nie będących nauczycielami akademickimi,
4) rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej - należy przez to rozumieć rozporządzenie MP i PS w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy,
5) porozumieniu z dnia 20.10.1995 r. - należy przez to rozumieć porozumienie pomiędzy Ministrem Edukacji Narodowej a Federacją Związków Nauczycielstwa Polskiego Szkół Wyższych i Nauki, Krajową Radą Nauki Związku Nauczycielstwa Polskiego, Krajową Sekcją Nauki NSZZ "Solidarność" oraz Krajową Komisją NSZZ "Solidarność 80".

2. Przez określenie "przełożony" należy rozumieć osobę sprawującą bezpośrednio kierownictwo nad zespołem pracowników danej jednostki (komórki) organizacyjnej Politechniki Warszawskiej.

§2

1. Regulamin ma zastosowanie do wszystkich pracowników zatrudnionych w Politechnice Warszawskiej zwanej dalej "pracodawcą", z tym, że w stosunku do nauczycieli akademickich tylko w zakresie nie uregulowanym ustawą, przepisami szczególnymi wydanymi na jej podstawie oraz przepisami Statutu PW.
2. W sprawach z zakresu prawa pracy czynności prawnych za pracodawcę dokonują Rektor i Dyrektor Administracyjny, każdy w swoim zakresie określonym w § 140 i § 153 Statutu PW.
3. Każdy pracownik, o którym mowa w ust. l, obowiązany jest stosować się do postanowień niniejszego Regulaminu.

§3

1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1. szanować godność i inne dobra osobiste pracownika,
2. zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
3. organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
4. zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
5. terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
6. do czasu wprowadzenia nowych uregulowań wypłacać nagrody jubileuszowe według dotychczasowych zasad,
7. ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
8. stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie bezpośrednio po ukończeniu szkoły zawodowej, średniej lub wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonania pracy,
9. zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne i kulturalne potrzeby pracowników.
10. stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy.
11. prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,
12. dbać o przestrzeganie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego,
13. w imieniu pracodawcy, kierownicy jednostek organizacyjnych są zobowiązani prowadzić indywidualną ewidencję czasu pracy pracowników, a w szczególności, pracy w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowych dni wolnych od pracy, a także dyżurów, urlopów, zwolnień od pracy oraz innych usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych nieobecności w pracy Ewidencję czasu pracy udostępnia się pracownikowi na jego żądanie. Sposób prowadzenia ewidencji określa Rektor w drodze zarządzenia.
2. Za wypełnianie obowiązków pracodawcy wobec pracownika odpowiedzialny jest jego przełożony.
3. Rektor oraz Dyrektor Administracyjny przyjmują pracowników w sprawach skarg i zażaleń. Terminy przyjęć podaje się na tablicy ogłoszeń Dyrektora Administracyjnego i Biura Rektora do dnia 30 grudnia na rok następny.

§4

1. Pracownik, bez względu na zajmowane stanowisko, jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, leżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:
1. przestrzegać czasu pracy ustalonego dla poszczególnych grup pracowniczych,
2. przestrzegać Regulaminu i ustalonego w Politechnice Warszawskiej porządku,
3. przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy a także przepisów przeciwpożarowych,
4. dbać o dobro Politechniki Warszawskiej, chronić jej mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić Politechnikę Warszawską na szkodę,
5. przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,
6. przestrzegać właściwych zasad współżycia społecznego,
7. ulepszać metody pracy, podnosić kwalifikacje zawodowe,
8. okazywać pomoc podwładnym, a w szczególności pracownikom młodocianym,
9. poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim, zgodnie z obowiązującymi przepisami,
10. przestrzegać obowiązku trzeźwości wynikającego z obowiązujących przepisów prawa,
11. nie prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Politechniki Warszawskiej.

§5

Do ciężkich naruszeń przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych należy:

1. rozmyślnie złe lub niedbałe wykonywanie pracy narażające pracodawcę na poważne szkody,
2. opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia,
3. stawianie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy,
4. rażące lub powtórne naruszenie przepisów i zasad bhp i przepisów przeciwpożarowych,
5. nieprzestrzeganie zasad tajemnicy zawodowe,
6. kradzież mienia Politechniki Warszawskiej,
7. uporczywe odmawianie wykonywania poleceń przełożonego, które wynikają z umowy o pracę i nie są sprzeczne z przepisami prawa,
8. naruszanie etyki zawodowej.

§6

1. Pracownik obowiązany jest zgłosić się do pracy punktualnie w czasie i miejscu oznaczonym i jeżeli nie jest nauczycielem akademickim, podpisać listę obecności.
2. Pracownik powinien uprzedzić kierownika jednostki organizacyjnej lub przełożonego o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma.
3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, poza przypadkami określonymi w ust. 2, pracownik obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o przyczynie nieobecności przełożonego i przewidywanym okresie jej trwania, nie później niż w drugim dniu nieobecności w pracy, osobiście, przez inne osoby, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.
4. Pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność w pracy lub spóźnienie się do pracy, składając niezwłocznie pisemne usprawiedliwienie lub odpowiedni dokument przełożonemu.
5. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
   1. zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu czasowej niezdolności do pracy,
   2. decyzja właściwego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,
   3. pisemne oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza, zawierające adnotację potwierdzającą ten fakt,
   4. imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystawione przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,
   5. pisemne oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
6. Każde zaświadczenie lekarskie wystawione z powodu choroby pracownika lub dla zapewnienia przez pracownika opieki w domu lub choroby członka rodziny - pracownik jest obowiązany dostarczyć w miejscu pracy najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy.
7. Niedotrzymanie terminów określonych w ust 1-3 traktowane jest jako naruszenie obowiązków pracowniczych i pracodawca może zastosować karę przewidzianą w § 20 ust. 2 Regulaminu Pracy. Nie dotyczy to nauczycieli akademickich.
8. Decyzję o uznaniu spóźnienia lub nieobecności pracownika za usprawiedliwione podejmuje jego przełożony. W przypadku uznania spóźnienia lub nieobecności za nieusprawiedliwione, przełożony pracownika zawiadamia na piśmie Rektora lub Dyrektora Administracyjnego za pośrednictwem kierownika jednostki organizacyjnej.
9. Załatwianie spraw społecznych i innych nie związanych ze stosunkiem pracy powinno się odbywać w czasie wolnym od pracy chyba, że obowiązek zwolnienia wynika z przepisów prawa. Zwolnienia udziela kierownik jednostki organizacyjnej.
10. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny do załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w godzinach pracy. Zwolnienia udziela kierownik jednostki organizacyjnej, gdy zachodzi nieunikniona i należycie uzasadniona potrzeba. Za czas takiego zwolnienia przysługuje wynagrodzenie, jeżeli przewidują to właściwe przepisy lub jeżeli pracownik odpracował czas zwolnienia. Odpracowanie to nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

§7

1. Przebywanie pracownika poza godzinami pracy w miejscu pracy uwarunkowane jest uzyskaniem uprzednio zgody głównego użytkownika obiektu Główny użytkownik wydaje zgodę na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej.
2. Nie zezwala się pracownikom na wprowadzenie po godzinach pracy do miejsca pracy innych osób nie będących pracownikami Politechniki Warszawskiej.
3. Przebywanie pracownika w miejscu pracy w porze nocnej (23^oo-7^oo) uwarunkowane jest uzyskaniem uprzedniej zgody Rektora / Dyrektora Administracyjnego lub upoważnionej przez nich osoby. Uzyskaną zgodę przekazuje się do wiadomości głównemu użytkownikowi obiektu. Nie dotyczy to pracowników dla których pora nocna jest ustalonym czasem pracy.
4. Ograniczenia określone w ust 1-3 mogą być wyłączone w drodze zarządzenia Rektora.
5. Zabezpieczenie pomieszczeń oraz narzędzi pracy, sprzętu i aparatury obowiązuje każdego pracownika, a w szczególności osoby wyznaczone zgodnie z przepisami zawartymi w "Zasadach ochrony mienia Politechniki Warszawskiej" stanowiących załącznik nr I do Regulaminu.
6. Kierownicy jednostek organizacyjnych odpowiedzialni są za:
   • niedopuszczenie do wykonywania pracy oraz do przebywania w miejscu pracy pracownika w stanie po użyciu alkoholu oraz, innych środków ograniczających zdolność do wykonywana pracy,
   • dokumentowanie ustaleń dotyczących naruszania przez pracowników obowiązku trzeźwości.
7. Pracownikowi przysługuje prawo żądania przeprowadzenia badania stanu trzeźwości W razie potwierdzenia stanu po użyciu alkoholu koszty badania ponosi pracownik.

§8

Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Pozostawanie w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu przeznaczonym do wykonywania pracy ma miejsce od momentu podpisania listy obecności przez pracownika. Nie dotyczy to nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowiskach naukowo-dydaktycznych i dydaktycznych.
Czas pracy nauczycieli akademickich reguluje ustawa.

1. Czas pracy pozostałych pracowników Politechniki Warszawskiej w miesięcznym okresie rozliczeniowym wynosi:
   1. 36 godzin tygodniowo i nie więcej niż 8 godzin dziennie dla nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowiskach naukowych, dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowej, zatrudnionych na stanowiskach starszego kustosza i starszego dokumentalisty dyplomowanego, kustosza i dokumentalisty dyplomowanego, adiunkta bibliotecznego i adiunkta dokumentacji i informacji naukowej, asystenta bibliotecznego i asystenta dokumentacji i informacji naukowej oraz dla pracowników bibliotecznych dokumentacji i informacji naukowej zatrudnionych na stanowiskach kustosza bibliotecznego, starszego bibliotekarza i starszego dokumentalisty,
   2. 36,25 godziny tygodniowo i nie więcej niż 7,5 godziny na dobę dla pracowników działalności poligraficznej zatrudnionych stale przy pracach szczególnie uciążliwych lub wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia, wykonujących następujące prace:
      1. ręczny skład i korektę tekstów,
      2. maszynowy skład (w tym fotograficzny) i korektę tekstów,
      3. fotograficzną reprodukcję, retuszowanie oraz formy kopiowe na potrzeby wszystkich technik drukowania,
      4. formy drukowe dla wszystkich technik drukowania,
      5. ręczne prace introligatorskie,
      6. drukowanie na maszynach drukujących (arkuszowych, zwojowych i specjalistycznych),
      7. maszynowe procesy introligatorskie,
      8. prace kartograficzne,
      9. prace fotopoligraficzne,
      10. prace remontowe,
      11. prace przy produkcji czcionek, linii drukarskich, wykrojników, materiału justunkowego oraz prace grawerskie, a także zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przy pracach mechanicznych, elektrycznych, elektronicznych, konserwatorskich, porządkowych i pomocniczych oraz na stanowiskach nierobotniczych, jeżeli stanowisko pracy jest usytuowane w pomieszczeniu, w którym są wykonywane prace wymienione w pkt. a-k.
   3. 40 godzin tygodniowo i nie więcej niż 8 godzin dziennie dla pracowników naukowo-technicznych i inżynieryjno-technicznych, technicznych i administracyjno-ekonomicznych, działalności wydawniczej oraz pozostałych pracowników bibliotecznych,
   4. przeciętnie 42 godziny tygodniowo i nie więcej niż 8 godzin dziennie dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsług,
2. Podstawowy rozkład czasu pracy dla pracowników, o których mowa w ust. l pkt l i 2 ustalany jest w trybie określonym w § 2 zarządzenia.
3. Podstawowy rozkład czasu pracy, o którym mowa w ust. l pkt. 3 jest następujący:
• początek pracy o godz. 8^oo koniec o godz. 16^oo.
4. Podstawowy rozkład czasu pracy, o którym mowa w ust. l pkt. 4 jest następujący:
• początek pracy o godz. 7^oo koniec o godz. 15^oo.
5. Podstawowy rozkład czasu pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustalają indywidualnie ich przełożeni z zachowaniem zasad określonych w ust. 2,3 i 4.
6. Dla pracownika lub określonej grupy pracowników, na ich wniosek lub za ich zgodą, mogą być wprowadzone zmienne godziny rozpoczynania i kończenia pracy przy zachowaniu dobowej i tygodniowej normy czasu pracy, określonej w ust. l (ruchomy czas pracy). Decyzję w tej sprawie podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej.
7. W jednostkach organizacyjnych, w których występuje taka potrzeba może być wprowadzony w trybie określonym w i § 2 zarządzenia dwuzmianowy system pracy.
8. W systemie dwuzmianowym praca na pierwszej zmianie może się zaczynać nie wcześniej niż o godz. 7^oo i kończyć nie później niż o godz. 17^oo, a praca na drugiej zmianie może się zaczynać nie wcześniej niż o godz. 13^oo i kończyć się nie później niż o godz. 23^oo przy zachowaniu dobowej i tygodniowej normy czasu pracy ustalonej w ust l. Za każdą godzinę przepracowaną na drugiej zmianie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości określonej przepisami o wynagradzaniu.
9. Pora nocna obejmuje czas od godz. 23^oo do godz. 7^oo. Za każdą godzinę przepracowaną w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości określonej przepisami o wynagradzaniu.
10. Za pracę w niedziele lub święta uważa się pracę wykonywaną pomiędzy
    • godz. 7^oo w tym dniu a godziną 7^oo następnego dnia.
11. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w odrębnych przepisach. Praca w niedziele i święta jest dozwolona na zasadach określonych w Kodeksie.
12. Pracownikowi zatrudnionemu w niedzielę pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w tygodniu. W zamian za pracę w dzień świąteczny pracodawca może udzielić dnia wolnego.
13. Jeżeli praca odbywa się również w niedzielę pracownik powinien korzystać co najmniej raz na 3 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy.
14. W Politechnice Warszawskiej wprowadza się dodatkowe dni wolne od pracy:
    1. dla pracowników wymienionych w ust. l pkt. l i 2 - 52 dni w roku kalendarzowym, określanych corocznie przez Rektora w uzgodnieniu z organizacjami związków zawodowych działających w PW,
    2. dla pracowników wymienionych w ust. l pkt. 3 - 52 soboty w roku kalendarzowym,
    3. dla pracowników wymienionych w ust l pkt 4 - 39 dni w roku kalendarzowym określanych corocznie przez Rektora w uzgodnieniu z organizacjami związków zawodowych działających w PW.
15. Czas pracy pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu uregulowany jest w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie czasu pracy i zasad wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu (tekst jednolity: Dz. U. z 1986 r. Nr l, poz. 97 zm. Dz. U. Nr 20/89 poz. 107) i nie może przekraczać 12 godzin na dobę. W miesięcznym okresie rozliczeniowym czas ten nie może przekraczać liczby godzin wynikających z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych. Powyższe zasady obowiązują do 31 grudnia 1997 r.
16. W jednostkach organizacyjnych, jeżeli jest to uzależnione od rodzaju pracy, jej organizacji, pory roku lub warunków atmosferycznych, dopuszczalne jest przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę z zastrzeżeniem art. 129⁵ Kodeksu i nie może przekraczać przeciętnie 42 godzin na tydzień w miesięcznym okresie rozliczeniowym (równoważny czas pracy). Wprowadzenie równoważnego czasu pracy oraz przedłużenie okresu rozliczeniowego nie więcej jednak niż do 3-ch miesięcy, a przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych do 6-ciu miesięcy wymaga każdorazowo zachowania trybu określonego w § 2 zarządzenia. Powyższe zasady obowiązują od dnia l stycznia 1997 r.
17. W jednostkach organizacyjnych w których jest to uzasadnione rodzajem pracy i jej organizacją, czas pracy pracowników może być określany wymiarem ich zadań (zadaniowy czas pracy). Zadania tych pracowników powinny być tak ustalone, aby pracownicy mogli je wykonać w podstawowej normie czasu pracy w miesięcznym okresie rozliczeniowym. Zadaniowy czas pracy wprowadza się każdorazowo w trybie określonym w § 2 zarządzenia. Powyższe zasady obowiązują od dnia l stycznia 1997 r.
18. W jednostkach organizacyjnych, w których występują prace przy dozorze urządzeń lub pozostawanie w pogotowiu do pracy może być wprowadzony, w trybie określonym w § 2 zarządzenia, w poszczególnych dniach i tygodniach dłuższy czas pracy z tym, że musi być on wyrównany skróceniem czasu pracy w innych dniach lub tygodniach tak, aby w okresie rozliczeniowym jednego miesiąca nie została przekroczona podstawowa norma czasu pracy 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godziny na tydzień (równoważny czas pracy). Praca w granicach takiego rozkładu czasu pracy nie jest pracą w godzinach nadliczbowych. Powyższe zasady obowiązują od dnia l stycznia 1997 r.
19. Czas dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. Za czas dyżuru przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. Nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracownika w domu. Powyższe zasady obowiązują od dnia l stycznia 1997 r.
20. Czyszczenie narzędzi oraz porządkowanie stanowisk pracy pracowników może się odbywać w ramach obowiązującego czasu pracy nie wcześniej jednak niż na 10 minut przed zakończeniem pracy.
21. Przerwę na spożycie posiłku trwającą nie dłużej niż 15 minut zalicza się do czasu pracy. Dotyczy to również pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy pod warunkiem, że po przeliczeniu na pełny wymiar praca ich wynosiłaby co najmniej 6 godzin. Przerwy ustala kierownik jednostki organizacyjnej i podaje do wiadomości pracowników na tablicy ogłoszeń danej jednostki.
22. Praca w godzinach nadliczbowych może być wykonywana na zasadach określonych w art. 133-136 Kodeksu:
    1. przez pracowników zatrudnionych na kierowniczych i innych samodzielnych stanowiskach pracy, określonych w załączniku do Rozporządzenia MEN - w razie konieczności, bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia,
    2. przez pozostałych pracowników - w wyjątkowych wypadkach wynikających ze szczególnych potrzeb zakładu pracy, na pisemne polecenie przełożonego, za dodatkowym wynagrodzeniem.
23. Zasady realizacji godzin ponadwymiarowych określa ustawa oraz rozporządzenie MEN.

§9

1. Pracownicy wychowującej przynajmniej l dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy przez 2 dni z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Uprawnienia przewidziane wyżej przysługują również pracownikowi z tym, że jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni z uprawnienia tego może skorzystać tylko jedno z nich.
2. Pracodawca jest zobowiązany udzielić pracownikowi okolicznościowego zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
   1. przez 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
   2. przez l dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowe), teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką
3. Pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika w celu przeprowadzenia zajęć dydaktycznych w szkole zawodowej, w szkole wyższej, w placówce naukowej albo w jednostce badawczo-rozwojowej, łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 godzin w tygodniu lub 24 godzin w miesiącu, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia

   Przepis pkt. 2 stosuje się odpowiednio do pracownika w razie prowadzenia szkolenia na kursie zawodowym.

4. Pracownik ma prawo do zwolnienia od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia na czas niezbędny do wykonania doraźnej czynności wynikającej z jego funkcji związkowej, jeżeli czynność ta nie może być wykonana w czasie wolnym od pracy.
5. Pracownikom - członkom Senatu PW, Komisji Senackich, Komisji Rektorskich -przysługuje zwolnienie od pracy na czas niezbędny do uczestnictwa w obradach z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
6. Pozostały katalog obowiązkowych zwolnień od pracy, bez zachowania prawa do wynagrodzenia reguluje rozporządzenie MPiPS określone w § l, ust l pkt 4 Regulaminu.
7. Zwolnień od pracy udziela kierownik jednostki organizacyjnej, a kierownikom Rektor lub Dyrektor Administracyjny każdy w swoim zakresie.

1. wypoczynkowe nauczycieli akademickich reguluje ustawa.
2. Nauczyciel akademicki uzyskuje prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego w ostatnim dniu poprzedzającym letnią przerwę w zajęciach dydaktycznych, a prawo do drugiego i dalszych urlopów- z początkiem każdego następnego roku kalendarzowego. Tryb udzielania urlopów określa Senat PW.
3. Urlopy wypoczynkowe pozostałych pracowników określa Kodeks, a prawo do dodatkowych urlopów wypoczynkowych regulują odrębne przepisy.
4. Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo.
5. Urlopu udziela się w dniach, które zgodnie z ustalonym czasem pracy są dniami pracy.
6. Do urlopu nie wlicza się dni wolnych od pracy udzielonych w zamian za dni przepracowane dodatkowo, ustawowo wolne od pracy.
7. Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
8. Urlopu wypoczynkowego na podstawie ustalonego, zgodnie z Kodeksem i ustawą, planu urlopów udziela kierownik właściwej jednostki organizacyjnej, potwierdzając to wydaniem pracownikowi karty urlopowej. Plan urlopów powinien uwzględniać wnioski zainteresowanych pracowników i opinie przedstawicieli organizacji związków zawodowych, działających w PW oraz zapewnić niezakłócony tok pracy i wykonywanie zadań poszczególnych zespołów.
9. Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami.
10. Przesunięcie terminu urlopu jest także dopuszczalne z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenie toku pracy.
11. Na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu bezpośrednio po urlopie macierzyńskim.
12. Urlopu niewykorzystanego zgodnie z planem urlopów należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego.
13. Plan urlopów ogłasza kierownik jednostki organizacyjnej w sposób przyjęty w danej jednostce do dnia 31 marca na dany rok kalendarzowy.
14. Ewidencję urlopów udzielanych pracownikom prowadzi jednostka organizacyjna, w której pracownik jest zatrudniony. Sposób prowadzenia ewidencji określa Rektor w drodze zarządzenia.
15. Kierownicy jednostek organizacyjnych odpowiedzialni są za prawidłowe i terminowe wykorzystanie urlopu przez pracownika w danym roku kalendarzowym.
16. Do końca stycznia następnego roku kalendarzowego kierownicy jednostek organizacyjnych składają do Biura Spraw Osobowych i Szkolenia Zawodowego sprawozdanie z wykorzystania urlopów wypoczynkowych.
17. Pracownicy zajmujący stanowiska kierownicze obowiązani są we wniosku o udzielenie urlopu wskazać osobę, która będzie ich w tym czasie zastępowała oraz określić zakres udzielonych uprawnień.
18. Na pisemny wniosek pracownika może mu zostać udzielony urlop bezpłatny pod warunkiem wcześniejszego wykorzystania urlopu wypoczynkowego.

§ 11

1. Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje wynagrodzenie tylko wówczas, gdy przepisy prawa tak stanowią.
2. Wypłaty miesięcznego wynagrodzenia pracownika oraz wypłaty zaliczek na poczet wynagrodzenia i wyrównania wynagrodzenia dokonywane są w kasach Kwestury przy ul. Noakowskiego 18/20, zgodnie z terminarzem wypłat podanym do wiadomości pracowników zarządzeniem Rektora PW, w sprawie ustalenia terminarza wypłat wynagrodzeń w Politechnice Warszawskiej stanowiącym załącznik nr 2 Regulaminu.
3. Jeżeli w dniu wypłaty przypada dzień wolny od pracy, wypłata wynagrodzenia następuje w dniu poprzedzającym.
4. Wypłata wynagrodzenia następuje w formie pieniężnej do rąk własnych pracownika lub osoby przez niego upoważnionej. Pisemne upoważnienie winno zawierać stwierdzenie autentyczności podpisu osoby upoważniającej dokonane przez kierownika danej komórki organizacyjnej, pracownika Biura Spraw Osobowych i Szkolenia Zawodowego lub innej instytucji - w przypadku gdy pracownik z przyczyn od niego niezależnych przebywa poza miejscem pracy.
5. Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób, niż do rąk pracownika, za jego uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie.
6. Ewentualne zastrzeżenia bądź wątpliwości co do wypłaconej kwoty wynagrodzenia pracownik zgłasza do Działu Rachuby w Kwesturze, która prowadzi ewidencję indywidualnych wynagrodzeń każdego pracownika.

§12

1. Z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych podlegają potrąceniu, w ustalonej kolejności, tylko następujące należności;<
   • sumy egzekwowane na mocy tytułu wykonawczego na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych,
   • sumy egzekwowane na mocy innych tytułów wykonawczych,
   • zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
   • kary pieniężne przewidziane w art. 108 Kodeksu,
   • inne należności za uprzednią zgodą pracownika.
2. Nagroda z zakładowego funduszu nagród oraz należności z tytułu udziału w zysku lub nadwyżce bilansowej podlegają egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości.

§ 13

1. Za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w Politechnice Warszawskiej ponosi odpowiedzialność pracodawca.
2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
3. Kierownicy jednostek organizacyjnych Politechniki Warszawskiej, powołanych do realizacji określonych zadań, obowiązani są do zapewnienia warunków pracy wynikających z obowiązków pracodawcy, a w szczególności:
   1. organizowania prac w sposób wykluczający zagrożenia wypadkowe i zagrożenia zdrowia i życia pracowników, przestrzegając przy organizacji obowiązujących przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym m.in. obowiązku, o którym jest mowa w art. 209 kp. oraz wewnętrznych ustaleń w tym zakresie, wydawanych zarządzeniem Rektora.
   2. dopełniania wymagań przepisów Kodeksu przy przyjmowaniu pracowników do pracy lub powierzaniu im określonego rodzaju prac odnośnie:
      1. prac wzbronionych pracownikom młodocianym, które są wyszczególnione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1.12.1990 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym (Dz. U. nr 85 poz. 500, zm. Dz. U. z 1992 r. nr l, poz. l),
      2. prac wzbronionych kobietom, które są wyszczególnione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. (Dz. U. Nr l 14, poz. 545),
      3. wymaganych kwalifikacji i przygotowania zawodowego,
      4. wstępnych badań lekarskich,
      5. przeszkolenia wstępnego i instruktażu na stanowisku pracy,
   3. badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy i nauczania w oparciu o ustalenia Rektora wydane w drodze zarządzenia,
   4. profilaktycznych badań lekarskich i profilaktycznej opieki zdrowotnej, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, dla których zasady i tryb przeprowadzania określa dyrektor administracyjny w drodze zarządzenia,
   5. wymaganych szkoleń i doskonalenia zawodowego w zakresie bhp, szczegółowe zasady szkoleń, zakres oraz wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, a także sposób dokumentowania szkolenia określa rozporządzenie MPiPS z dnia 28 maja 1996 r. (Dz. U. nr 62, poz. 285), a sposób prowadzenia szkoleń w uczelni określa Rektor, w porozumieniu z organizacjami związków zawodowych działających w PW w drodze zarządzenia,
   6. wymaganej odzieży roboczej, ochronnej i sprzętu ochronnego oraz nadzoru nad ich właściwym użytkowaniem. Zasady gospodarki środkami ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego określa Rektor, w porozumieniu z organizacjami związków zawodowych działających w PW w drodze zarządzenia,
   7. warunków utrzymania higieny osobistej oraz zaopatrzenia w środki higieny osobistej oraz środków pierwszej pomocy w razie wypadku. Normy przysługujących środków określa Rektor w porozumieniu z organizacjami związków zawodowych działających w PW w drodze zarządzenia.
   8. utrzymania obiektów budowlanych i znajdujących się w nich pomieszczeń pracy, a także terenów i urządzeń z nimi związanych w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
   9. wyposażania stanowisk pracy tylko w maszyny i inne urządzenia techniczne oraz narzędzia pracy, które posiadają wymagane certyfikaty bezpieczeństwa i są oznaczone tym znakiem, albo posiadają deklarację zgodności,
   10. środków dla wyposażenia maszyn, urządzeń i aparatury w urządzenia zabezpieczające, wymagane przez obowiązujące przepisy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
   11. stosowania tylko materiałów i procesów technologicznych posiadających ustalony stopień szkodliwości dla zdrowia pracowników oraz podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych,
   12. stosowania substancji chemicznych oznakowanych w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację oraz posiadających karty charakterystyki, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem,
   13. aby prace, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, były wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu asekuracji, które są określone Rozporządzeniem MPiPS z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby. (Dz. U.) nr 62. poz. 288),
   14. warunków do informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną przez nich pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami, określonych wydanym zarządzeniem Rektora,
   15. warunków do utrzymania stałego ładu i porządku na stanowiskach pracy oraz w pomieszczeniach i w obrębie kierowanej jednostki,
   16. wykonywania nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy oraz wykonywania zaleceń inspektorów społecznej inspekcji pracy, kierownictwa Uczelni i Działu BHP,
   17. warunków do działań eliminujących lub ograniczających zagrożenie, udzielenia pierwszej pomocy osobom poszkodowanym i zgłoszenia wypadku przy pracy do Działu BHP,
   18. warunków do niezwłocznego zgłoszenia przez Dział BHP do właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej i właściwego inspektora pracy choroby zawodowej w razie jej rozpoznania albo wystąpienia podejrzenia o taką chorobę,
   19. pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, odpowiednich nieodpłatnych posiłków i napojów jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych wydawanie których reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r, w sprawie posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279). Zasady i tryb określa Rektor w drodze zarządzenia.
4. Pracownik, ze względu na ochronę zdrowia i życia, ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
5. 5. Pracownik, w razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, a gdy powstrzymanie się od pracy nie usuwa zagrożenia, może oddalić się z miejsca zagrożenia. W obu przypadkach jest obowiązany niezwłocznie powiadomić przełożonego. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
6. Pracownik ma prawo rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, gdy orzeczeniem lekarskim stwierdzono szkodliwy wpływ wykonywanej pracy na jego zdrowie, a pracodawca w terminie wskazanym w tym orzeczeniu nie przeniesie go do innej pracy, odpowiedniej dla jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych.
7. Kobieta w ciąży ma prawo do przeniesienia do innej pracy, gdy:
   1. jest zatrudniona przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
   2. przedłoży pracodawcy orzeczenie lekarskie stwierdzające, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej.
8. Pracownik młodociany ma prawo do zmiany rodzaju pracy, jeżeli lekarz orzeknie, że dana praca zagraża jego zdrowiu, a w przypadku gdy zostanie niezwłocznie rozwiązana z nim umowa o pracę z powodu niemożności zmiany pracy to ma prawo do odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.
9. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik obowiązany jest:
   1. znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,
   2. wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,
   3. dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy,
   4. stosować środki ochrony zbiorowej, a także korzystać z przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,
   5. poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich,
   6. niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia o grożącym im niebezpieczeństwie.
   7. współdziałać z przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
10. Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana:
    1. organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy,
    2. dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z ich przeznaczeniem,
    3. organizować, przygotowywać i prowadzić pracę, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy,
    4. dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,
    5. egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,
    6. zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami,
    7. przestrzegać przepisów przeciwpożarowych,
    8. współdziałać z pracownikiem, któremu powierzono zadania z zakresu bhp.
11. W celu poprawy warunków zdrowotnych i higienicznych oraz ochrony zdrowia pracowników obowiązuje zakaz palenia tytoniu zgodnie z postanowieniami zawartymi w ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55) oraz w piśmie okólnym Rektora PW z dnia 13 maja 1996 r., które stanowi załącznik nr 3 do Regulaminu.
12. W Politechnice Warszawskiej służbę bezpieczeństwa i higieny pracy stanowi jednostka organizacyjna, którą jest Dział Bezpieczeństwa i Higieny Pracy realizująca zadania z zakresu ochrony pracy, współpracująca z Uczelnianym Laboratorium Badań Środowiskowych dla określenia zagrożeń występujących na stanowiskach pracy oraz współdziałająca ze Społecznymi Inspektorami Pracy, wybranymi przez społeczność akademicką z inicjatywy organizacji związków zawodowych działających w PW.
13. Kierownicy jednostek organizacyjnych upoważnieni są do powoływania spośród swoich pracowników inspektorów do bieżącego prowadzenia spraw związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy wg wytycznych Rektora.

§ 14

Nie wolno zatrudniać kobiet:

1. Przy pracach związanych z dźwiganiem ciężarów:
2. przy ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu ciężarów:
   1. jeśli praca wykonywana jest stale - powyżej 15 kg na osobę,
   2. jeśli praca wykonywana jest dorywczo - powyżej 25 kg na osobę,
3. przy ręcznym podnoszeniu ciężarów pod górę (pochylnie, schody):
   1. jeśli praca wykonywana jest stale - powyżej 10 kg na osobę,
   2. jeśli praca wykonywana jest dorywczo - powyżej 20 kg na osobę;
4. Przy pracach, o których mowa w ust. l kobiecie w ciąży:
   1. do 6 miesiąca włącznie wolno dźwigać ciężary do 5 kg oraz przewozić ciężary nie przekraczające połowy ww. norm,
   2. po upływie 6 miesiąca ciąży jest zabronione wszelkie podnoszenie, przenoszenie przesuwanie, przewożenie ciężarów.
5. Przy pracach w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, jeżeli mogą być przekroczone graniczne wartości dawek ustalonych dla pracowników bezpośrednio narażonych.
6. W ciąży - przy pracach w warunkach narażenia na działanie pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości, prace w narażeniu na promieniowanie jonizujące w warunkach, w których istnieje możliwość działania na kobietę dawek większych od 0,3 dopuszczalnej wartości dawki ustalonej dla pracowników narażonych bezpośrednio.
7. Przy ręcznym przenoszeniu ciężarów, jeżeli jest to konieczne, należy stosować sprzęt pomocniczy. Ciężar ładunku wraz ze sprzętem pomocniczym nie może przekraczać norm określonych w ust l.

§15

1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani porze nocnej.
2. Kobiety w ciąży me wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do lat 4 nie wolno bez jej zgody, zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.

§ 16

Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży:

1. zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2. w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać dotychczasowej pracy, stan ciąży powinien być stwierdzony zaświadczeniem lekarskim.

§ 17

1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy po 45 minut każda.
2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.

§ 18

Nie wolno zatrudniać młodocianych przy:

1. ręcznym dźwiganiu i przenoszeniu na odległość powyżej 25 m ciężarów o masie przekraczającej następujące wartości:
   1. przy obciążeniu jednostkowym (przeciętnie do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej):
      • do ukończenia 16 roku życia - 10 kg dla dziewcząt i 15 kg dla chłopców,
      • powyżej 16 roku życia - 20 kg dla dziewcząt i 25 kg dla chłopców,
   2. przy obciążeniu powtarzalnym:
      • do ukończenia 16 roku życia - 5 kg dla dziewcząt 8 kg dla chłopców,
      • powyżej 16 roku życia - 8 kg dla dziewcząt i 12 kg dla chłopców,
2. ręcznym przenoszeniu po pochylniach i schodach, których wysokość przekracza 5 m, a kąt nachylenia - 30^o ciężarów o masie przekraczającej następujące wartości:
   1. przy obciążeniu jednostkowym:
      • dziewczęta do l 6 lat - 5 kg,
      • dziewczęta powyżej 16 roku życia - 10 kg,
      • chłopcy do 16 lat - 8 kg,
      • chłopcy powyżej l6 roku życia - 15 kg,
   2. przy obciążeniu powtarzalnym:
      • dziewczęta do 16 lat - 3 kg,
      • dziewczęta powyżej 16 roku życia - 5 kg,
      • chłopcy do 16 lat - 5 kg,
      • chłopcy powyżej 16 roku życia - 8 kg,
3. pracach polegających wyłącznie na przenoszeniu i przewożeniu ciężarów oraz wymagających powtarzania dużej ilości jednorodnych ruchów,
4. wykonywanie prac w pomieszczeniach, w których parametry oświetlenia nie odpowiadają wymaganiom określonym w Polskich Normach,
5. pracach stwarzających ryzyko narażenia na promieniowanie jonizujące powyżej tła naturalnego, określonego odrębnymi przepisami.

§ 19

1. Pracownicy, niezależnie od charakteru zatrudnienia i zajmowanego stanowiska, mogą być uhonorowani, nagradzani i wyróżniani, może to być w szczególności:
   • uchwała Senatu PW,
   • dyplom uznania,
   • nagroda pieniężna,
   • pochwała pisemna,
   • pochwała publiczna,
2. Nagrody i wyróżnienia przyznaje Rektor albo z jego upoważnienia Dyrektor Administracyjny po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej.
3. Załączenie do akt osobowych pracownika odpisu zawiadomienia o uhonorowaniu, przyznaniu nagrody lub wyróżnienia należy do przyznającego.

§20

1. Naruszeniem porządku i dyscypliny pracy jest w szczególności:
   1. rozmyślnie złe lub niedbałe wykonywanie pracy oraz zawinione niszczenie podczas niej materiałów, narzędzi, maszyn i urządzeń,
   2. wykonywanie na terenie zakładu pracy czynności nie związanych z zadaniami wynikającymi ze stosunku pracy,
   3. nieprzybycie do pracy, spóźnienie się lub samowolne jej opuszczenie w ciągu dnia roboczego, bez usprawiedliwionej przyczyny,
   4. stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym lub spożywanie alkoholu w czasie pracy lub miejscu pracy,
   5. zakłócenie porządku i spokoju w miejscu pracy,
   6. niewykonywanie poleceń przełożonego oraz niewłaściwy stosunek do przełożonego i współtowarzyszy pracy,
   7. nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych,
   8. naruszenie tajemnicy państwowej i służbowej.
2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bhp oraz przepisów przeciwpożarowych można zastosować jedną z następujących kar:
   • karę upomnienia,
   • karę nagany.
3. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bhp lub ppoż., opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym lub spożywanie alkoholu w czasie i miejscu pracy można również zastosować karę pieniężną.
4. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń, o których mowa w § 12 Regulaminu pracy
5. Wpływy z kar pieniężnych zasilała Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.
6. Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy.
7. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.
8. Kary, o których mowa w ust. 2 i 3, wymierza na wniosek przełożonego pracownika. Rektor albo z jego upoważnienia Dyrektor Administracyjny. Kara nie może być wymierzona bez uprzedniego wysłuchania pracownika. O ukaraniu zawiadamia się pracownika na piśmie wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, datę ich naruszenia oraz informację o prawie wniesienia sprzeciwu i terminie do jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.
9. Pracownik w ciągu siedmiu dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu może wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje Rektor albo z jego upoważnienia Dyrektor Administracyjny po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od daty wniesienia jest równoznaczne z jego uwzględnieniem.
10. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowane wobec niego kary.
11. Pracownik wobec którego zastosowano karę określoną w ust.2 nie może być dodatkowo pozbawiony uprawnień wynikających z przepisów prawa pracy, które są uzależnione od nienaruszenia obowiązków pracowniczych w zakresie uzasadniającym odpowiedzialność porządkową.
12. 12. Zastosowana wobec pracownika kara - po upływie roku nienagannej pracy ulega zatarciu, a zawiadomienie o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika Rektor albo z jego upoważnienia Dyrektor Administracyjny biorąc pod uwagę osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie się pracownika po ukaraniu - może w terminie wcześniejszym, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej- uznać karę za niebyłą. Kara ulega zatarciu również w przypadku uwzględnienia sprzeciwu albo wysłania przez sąd orzeczenia o uchyleniu kary.

w uzgodnieniu z:
Radą Zakładową ZNP w PW
Komisja Zakładowa NSZZ
"Solidarność" w PW

Załącznik nr l do Regulaminu Pracy w PW

Zasady ochrony mienia
w Politechnice Warszawskiej

I. Postanowienia ogólne

1. Za prawidłowe zabezpieczenie mienia przydzielonego jednostce organizacyjnej odpowiada jej kierownik.
2. Za prawidłowe zabezpieczenie mienia nie przydzielonego poszczególnym jednostkom organizacyjnym odpowiada kierownik jednostki będącej głównym użytkownikiem obiektu, w którym mienie się znajduje.
3. Zabezpieczenie mienia obejmuje w szczególności:
   1. zainstalowanie odpowiednich urządzeń zabezpieczających i alarmowych, dostosowanych do rodzaju mienia i sposobu jego użytkowania,
   2. powierzenie w niezbędnym zakresie składników mienia wyznaczonym pracownikom na zasadach określonych w kodeksie pracy,
   3. wyznaczenie pracowników zobowiązanych do wykonywania czynności związanych z zabezpieczeniem mienia nie powierzonego zgodnie z pkt b oraz ustalenie zasad wykonywania tych czynności z uwzględnieniem charakteru jednostki i rodzaju mienia,
   4. prowadzenie i bieżące aktualizowanie odpowiedniej ewidencji składników mienia jednostki.
4. Rodzaj urządzeń, o których mowa w pkt 3a, oraz sposób ich instalacji określa kierownik jednostki w uzgodnieniu z Inspektoratem Ochrony Mienia PW.

1. Kierownik jednostki ustala szczegółowe zasady zabezpieczenia mienia jednostki z uwzględnieniem poniższych zasad ogólnych:
   1. pomieszczenia powinny być wyposażone w odpowiednie zamknięcia, chyba że charakter tych pomieszczeń lub sposób ich użytkowania nie pozwala na ich zamknięcie; w pomieszczeniach takich nie powinny znajdować się przedmioty o dużej wartości,
   2. mienie ruchome powinno być po zakończeniu pracy przechowywane w pomieszczeniach zamkniętych; dotyczy to zwłaszcza przedmiotów o dużej wartości,
   3. pobieranie i zdawanie kluczy do pomieszczeń zamkniętych oraz szaf, kas itp. powinno być zorganizowane w sposób uniemożliwiający lub maksymalnie utrudniający wejście w ich posiadanie osobom nieupoważnionym. Posiadanie przez pracowników dodatkowych ("prywatnych") kluczy jest zabronione.
   4. pomieszczenia dostępne dla nieoznaczonej liczby osób powinny być pod szczególną kontrolą; sposób realizacji i częstotliwość tej kontroli powinny być dostosowane do charakteru pomieszczeń, zwłaszcza rodzaju i wartości wyposażenia,

1. W razie stwierdzenia szkody w mieniu PW pracownik niezwłocznie zawiadamia swojego bezpośredniego przełożonego lub kierownika jednostki organizacyjnej, sporządzając w razie potrzeby notatkę służbową.
2. Kierownik jednostki, po otrzymaniu informacji od pracownika lub jego przełożonego, niezwłocznie zawiadamia o tym Inspektorat Ochrony Mienia. Jeżeli okoliczności wskazują, że szkoda powstała w wyniku przestępstwa, postępowanie wyjaśniające prowadzi Inspektorat, zawiadamiając o podejrzeniu popełnienia przestępstwa odpowiednie organy ścigania.
3. W przypadkach innych niż określone w pkt 2, kierownik jednostki, po otrzymaniu informacji od pracownika lub jego przełożonego, podejmuje pod nadzorem Inspektoratu niezbędne czynności w celu wyjaśnienia okoliczności powstania szkody. Kierownik może powierzyć wykonanie tych czynności wyznaczonemu pracownikowi jednostki z wyjątkiem pracownika odpowiedzialnego za sprawowanie dozoru lub nadzoru nad mieniem, w którym nastąpiła szkoda.
4. Osoba prowadząca postępowanie wyjaśniające sporządza protokół opisujący podjęte czynności i ustalone fakty. Do protokołu dołącza się uzyskane w toku postępowania zeznania i oświadczenia oraz inne dokumenty związane ze sprawą.
5. Dokumenty określone w pkt 4 kierownik jednostki przekazuje, za pośrednictwem Inspektoratu, do zaopiniowania Zespołowi Radców Prawnych, a po uzyskaniu opinii do dyrektora administracyjnego, który podejmuje decyzję w sprawie.

Załącznik nr 2 do Regulaminu Pracy w PW

1. Jeżeli termin wypłaty przypada w niedzielę lub dzień ustawowo wolny od pracy, to wypłaty dokonuje się w ostatni poprzedzający dzień roboczy (od poniedziałku do piątku).
2. Wypłaty dokonuje się w kasie Kwestury - w gmachu biurowym przy ul. Noakowskiego lub przelewem na konto osobiste wskazane przez pracownika.
3. Dokumenty niezbędne do przygotowania wypłaty składa się w Kwesturze w terminach:
   1. do 2-go dnia każdego miesiąca, za miesiąc poprzedzający, dotyczy robotników i pracowników obsługi. "Wykaz przepracowanego czasu pracy i rozliczenie zarobku pracowników",
   2. do 8-go dnia miesiąca, w którym ma nastąpić wypłata - listy płac wraz z rachunkami za prace opłacane z bezosobowego funduszu płac i funduszu honorariów, po sprawdzeniu przez Dział Ekonomiczny.

      Studium Wychowania Fizycznego i Sportu i jednostki administracji centralnej oraz DS Sezam. Hotel Asystencki (i inne nie wymienione) składają umowy wraz z rachunkami do zarejestrowania w Dziale Ekonomicznym do 4 dnia każdego miesiąca.

   3. do 8-go dnia każdego miesiąca wykazy przyznanych premii pracownikom inżynieryjnym, technicznym, administracyjnym za miesiąc poprzedni, do 20-go dnia każdego miesiąca wnioski o wypłatę zaliczek na poczet wynagrodzenia.
4. Umowy o pracę pracowników nowozatrudnionych, awanse przeszeregowania i inne zmiany składników wynagrodzenia składa się w Kwesturze w terminach:
   1. do 2-go dnia miesiąca, jeżeli wynagrodzenie wypłaca się za miesiąc poprzedzający - dla robotników i pracowników obsługi,
   2. do 10-go dnia miesiąca, za który wypłaca się wynagrodzenie bieżące - dotyczy pozostałych pracowników.
5. Terminy wymienione w ust. 4 i ust. 5 są wiążące dla jednostek i komórek organizacyjnych PW. W przypadku niedotrzymania terminu następuje automatycznie przesunięcie realizacji wypłaty za miesiąc następny.
6. Wypłaty nagród okolicznościowych i specjalnych następują w ciągu 14 dni od daty przekazania Kwesturze przez Dział Ekonomiczny odpowiednich dokumentów.
7. Wynagrodzenia z tytułu wdrożeń, licencji, patentów itp. wypłaca się w ciągu 14 dni od daty przekazania Kwesturze odpowiednich dokumentów.

Załącznik nr 3 do Regulaminu Pracy PW

w sprawie palenia wyrobów tytoniowych

W oparciu o § 52 lit. m Statutu PW w związku z art. 5 ust l pkt 3 oraz art. 8 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 10, poz. 55) informuję, że od dnia l maja 1996 r . zabronione jest palenie wyrobów tytoniowych w pomieszczeniach zamkniętych Politechniki Warszawskiej.
Zabronione jest również reklamowanie i promocja wyrobów tytoniowych na terenie Uczelni.
Jednocześnie upoważniam głównych użytkowników obiektów do wyodrębnienia, w miarę posiadanych możliwości, miejsc przeznaczonych do palenia.

REKTOR
prof. dr hab. Marek Dietrich