Senatu Politechniki Warszawskiej z dnia 22 marca 2000 r.

w sprawie oceny dorobku kandydatów na stanowisko profesora nadzwyczajnego

  Działając na podstawie § 46 ust. l Statutu PW, Senat Politechniki Warszawskiej przyjmuje opracowanie pt." Zalecenia Senatu Politechniki Warszawskiej dotyczące oceny dorobku kandydatów na stanowisko profesora nadzwyczajnego mianowanego na okres 5 lat oraz dorobku osób, które mają być powołane na to stanowisko na czas nie określony", zawarte w załączniku do niniejszej uchwały.

załącznik do uchwały Senatu PW
nr 37/XLIV/2000

Zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Senat w 1994 r., wymagania związane z powołaniem na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Politechnice Warszawskiej nie mogą ograniczać się do posiadania przez kandydata stopnia doktora habilitowanego - wymagania te przedstawione są w stanowisku Senatu z dnia 24 stycznia 1994 r. i nie ulegają zmianom. Niemniej jednak dotychczasowe szczegółowe kryteria oceny oraz wagi przypisywane w praktyce postępowań awansowych do poszczególnych pozycji dorobku kandydatów należy - biorąc pod uwagę aktualne u progu następnej dekady zadania i potrzeby kadrowe Uczelni - poddać weryfikacji.

Niewątpliwie, obecne zadania stojące przed Uczelnią wskazują na szczególnie ważną rolę, jaką profesorowie muszą i powinni odgrywać w procesie wprowadzania i rozwijania nowego, dostosowanego do potrzeb dobrego kształcenia większej liczby studentów, systemu studiów oraz w procesie organizowania prac badawczych i pozyskiwania na nie środków spoza PW - środków w znacznej mierze finansujących działalność zespołów naukowych i wspomagających rozwój kadry. Warto wymienić tutaj: udział w przygotowaniu wniosków o projekty i pozyskiwanie środków w 5 Programie Ramowym Unii Europejskiej, uzyskiwanie grantów na realizacje różnego rodzaju projektów badawczych z Komitetu Badań Naukowych oraz zawieranie umów na wykonanie w Uczelni prac badawczych na rzecz podmiotów zewnętrznych. Należy pamiętać, że Uczelnia potrzebuje stale nowych profesorów wobec oczywistego faktu odchodzenia wielu osób z tej grupy, w kolejnych latach, na emeryturę.

Trzeba uwzględniać fakt, że nauczyciel akademicki nabywa po uzyskaniu habilitacji wszelkie, właściwe dla stanowiska profesora nadzwyczajnego, uprawnienia o charakterze merytorycznym, w tym: prawo do stałego udziału w pracach właściwej rady wydziału, prawo zajmowania wysokich funkcji kierowniczych w Uczelni i na wydziale, wreszcie - co szczególnie ważne - prawo do bycia promotorem i recenzentem w przewodach prowadzących do nadawania stopni naukowych. Awans na stanowisko profesora nadzwyczajnego nie wiąże się bezpośrednio - w istniejącej sytuacji prawnej - z awansem merytorycznym, w tym naukowym, świadczy natomiast o uzyskaniu istotnie wyższej pozycji akademickiej, o przydatności danego pracownika samodzielnego dla swojej Uczelni oraz o wysokiej ocenie jego działalności.

Biorąc powyższe względy pod uwagę Senat zaleca, aby rozpatrując i oceniając kandydatów, posiadających stopień doktora habilitowanego, do awansu na stanowiska profesorów nadzwyczajnych:

1. Traktować osiągnięcia dydaktyczne (podręczniki, nowe wykłady na studiach wszystkich stopni, kursy podyplomowe itp.), wyniki uzyskane w działalności technicznej (a w przypadku architektów również w działalności artystycznej) oraz osiągnięcia w pracy na rzecz Uczelni - w tym związane z pełnieniem funkcji organizacyjnych - jako równie istotne i ważne jak osiągnięcia o charakterze naukowym. Podobnie, jako równie wartościowe i ważące należy traktować osiągnięcia wyrażane poprzez zakres merytoryczny i wymiar finansowy pozyskiwanych do realizacji w Uczelni prac badawczych (prac umownych, projektów KBN, projektów Unii Europejskiej itp.). Trzeba w szczególności pamiętać, że uzyskiwanie środków na prowadzenie w Uczelni badań - zwłaszcza badań zespołowych - należy w obecnym czasie do ważnych zadań samodzielnego pracownika naukowo-dydaktycznego,
2. Umożliwiać awans doktorów habilitowanych wkrótce po habilitacji, jeśli wykazują się oni aktywną działalnością na rzecz Uczelni, w szczególności istotnymi osiągnięciami wymienionymi powyżej w p. l, i jeśli jest to zgodne z potrzebami macierzystego wydziału lub macierzystej pozawydziałowej jednostki organizacyjnej,
3. Przy mianowaniu na stanowisko profesora nadzwyczajnego na czas nie określony osoby nie posiadającej tytułu naukowego zwracać uwagę na osiągnięcia wymienione w p. l, a ponadto na dorobek związany z kształceniem kadry (promotorstwo i recenzowanie rozpraw doktorskich, recenzowanie rozpraw habilitacyjnych). Należy także, przy szczególnym uwzględnieniu osiągnięć w działalności za ostatnie pięć lat - tj. od chwili mianowania na okres pięciu lat - brać pod uwagę całokształt dorobku kandydata.