POLITECHNIKA WARSZAWSKA

Zarządzenie nr 5

Rektora Politechniki Warszawskiej
z dnia 28 stycznia 2000 r.

Na podstawie § 52 lit. m Statutu PW, w związku z ustawą z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. nr 160, poz. 1080), zarządza się co następuje:

§1

Wprowadza się "Regulamin wypłat dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników Politechniki Warszawskiej", zwany dalej Regulaminem, stanowiący załącznik do zarządzenia.

§2

Regulamin stosuje się do wypłat dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników PW za rok 1999 i lata następne.

§3

Regulamin, o którym mowa w § l, zastępuje regulamin wprowadzony zarządzeniem nr 6 Rektora PW z dnia 12 marca 1986 r. w sprawie regulaminu wypłaty nagród z zakładowego funduszu nagród, które utraciło moc w związku z utratą mocy przez ustawę z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi (Dz.U. Nr 32, poz. 141, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1991 r. Nr 104, poz. 450).

§4

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

REKTOR
prof. dr hab. Jerzy Woźnicki


Załącznik do zarządzenia nr 5
Rektora PW z dnia 28 stycznia 2000 r.

Regulamin wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego
dla pracowników Politechniki Warszawskiej

§1

  1. Dodatkowe wynagrodzenie roczne ustala się, zgodnie z ustawą z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. nr 160, poz. 1080; zm.: Dz.U. z 1998 r. nr 155, poz. 1014), w wysokości 8,5 % sumy wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz składniki wynagrodzenia przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, Dz. U. nr 2, poz. 14), a w szczególności:
    1. wynagrodzenie zasadnicze,
    2. dodatek za wysługę lat,
    3. dodatek funkcyjny,
    4. dodatek mistrzowski,
    5. dodatek brygadzistowski,
    6. dodatek za języki obce,
    7. dodatek za drugą zmianę,
    8. dodatek kasjerski za wypłaty walutowe,
    9. premię,
    10. dodatek (50%,100%) za godziny nadliczbowe,
    11. dodatek za godziny nocne,
    12. dodatek za szkodliwość i uciążliwość,
    13. wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe,
    14. wynagrodzenie w trybie art. 106 i 116 ustawy o szkolnictwie wyższym,
    15. wynagrodzenie za czas urlopu dla celów naukowych, artystycznych i kształcenia zawodowego oraz wynagrodzenie za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w tym wynagrodzenie za urlop dla poratowania zdrowia.
  2. Przy ustalaniu dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie uwzględnia się (zgodnie z § 6 rozporządzenia wymienionego w ust. 1):
    1. jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie w tym dodatkowego wynagrodzenia: za udział w rekrutacji, za prowadzenie prac doktorskich i habilitacyjnych, z tytułu opieki nad praktykami studenckimi,
    2. dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,
    3. wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
    4. dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej,
  3. odpraw emerytalnych lub rentowych albo innych odpraw pieniężnych,
  4. wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy,
  5. nagród jubileuszowych.

§2

  1. Pracownik nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego.
  2. Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
  3. Przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane w przypadkach:
    1. nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły.
    2. zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące,
    3. powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo do spełnienia obowiązku zastępczej służby poborowych,
    4. rozwiązania stosunku pracy w związku z:
      1. przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,
      2. przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,
      3. likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,
      4. likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją,
    5. podjęcia zatrudnienia:
      1. w wyniku przeniesienia służbowego,
      2. na podstawie powołania lub wyboru,
      3. w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
      4. w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,
      5. po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po spełnieniu obowiązku zastępczej służby poborowych,
    6. korzystania:
      1. z urlopu wychowawczego,
      2. z urlopu dla poratowania zdrowia,
      3. przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego z urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego,
    7. wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.

§3

Pracownik nie nabywa prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w przypadkach:

  1. nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni,
  2. stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości,
  3. wymierzenia pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby,
  4. rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

§4

  1. Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest wypłacane z wyodrębnionych na ten cel środków na wynagrodzenia.
  2. Dodatkowe wynagrodzenie roczne wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie.

§5

  1. Dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników nalicza Dział Rachuby Kwestury oraz jednostki, które samodzielnie sporządzają listy płac po przygotowaniu przez Biuro Spraw Osobowych i Szkolenia Zawodowego (B.S.O.i Sz.Z.) wykazu uprawnionych pracowników.
  2. Wykazy z naliczonym dodatkowym wynagrodzeniem rocznym zgodnie z ust. l przekazywane są za pośrednictwem B.S.O.i Sz.Z. kierownikom jednostek organizacyjnych.
  3. Kierownik jednostki organizacyjnej informuje poszczególnych pracowników o przyznanym dodatkowym wynagrodzeniu rocznym i po podpisaniu wykazu oraz uzyskaniu podpisów księgowej i dziekana (w przypadku jednostek wchodzących w skład wydziału) przekazuje niezwłocznie wykaz do B.S.O.i Sz.Z.
  4. B.S.O.i Sz.Z. po uzyskaniu podpisu prorektora ds. ogólnych w odniesieniu do nauczycieli akademickich i dyrektora administracyjnego w odniesieniu do pozostałych pracowników, przekazuje wykaz jednostkom, o których mowa w ust. l, w celu przygotowania list wypłat dodatkowego wynagrodzenia rocznego.
  5. Odwołania pracowników co do formalnego określenia podstawy naliczenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego należy składać odpowiednio do prorektora lub dyrektora administracyjnego za pośrednictwem B.S.O.i Sz.Z., w terminie 5 dni od uzyskania informacji o przyznanym wynagrodzeniu rocznym zgodnie z ust. 3

§6

Od decyzji w sprawie dodatkowego wynagrodzenia rocznego służy pracownikowi odwołanie do sądu pracy.